Стихи на чукотском.
Қулинутэтумгыңэв, китақун қычимгьу ынңот!
Кымъытваал.
Китақун қычимгъу ынңот:
Маравма въиткугъи варат,
Пэлятгъат тэгңирэқ иннут,
Ынкэсқык тэңуйңэ ярат.
Въиткугъэт нэнэнэт, тумгыт.
Амгынан въэгырга э’нқу
Нэлгыгыт э’қэлтыльигыт:
Люңивэ қлявыл гынан –
Рақылқыл мараквыргийңын!
… Амгынан. Ы’вэқуч уйңэ.
Нэнэны, йытоё гынан
Нутэсқэ, эрвийңа рунин,
Егтэлльэн уйңэ лым ръэнут…
Қулинутэтумгыңэв!
Қэнавалём! – қычимгъуги ынңот
Ынқо ынңин эвнэнвилкэ қитги:
Қычейвэквэт, қыгагчаквэ а’тав!
Ынқо:
Қыйъогын городкэн кыннот,
Қиквынэт ынкэкин эрмэт –
Рачыко атчеты вальыт,
А’қагты рачыко нъэтльэт:
«Вагыргын нутэкин ыннэн, -
Ыныкит рэвъигъэ ыннэн –
Рэвъиңыт ымыльо нутэт.
Ынқэната:
Рақылқыл эрвийңын – марав,
Нутэнут рэткугнин ынан!
Ранмыгнэн вагыргын мургин,
Нэнэнин, э’қэгнин… тургин.
Рамаравңыльын қиквын:
«Қымайынлягын ирвиир!
Қыгитэ нэнэны гынин!
Эмынин қулиқул қоонпың
Вилюгйит қынтыркын гынан».
Қулинутэңэвигыт!
Мынчимгъу ыммэмэмури,
Мынъарэн рамаравңыльын!