Стихи на чукотском. Тылянвык.
Антонина Кымъытваал.
Қлявытлыко
Таңамгымнан
Тылеркын.
Қоныры-ым
Еп ытлыгэ
Гинивлин:
«Иа’м ытлён
Эккэқэю
Люңитэ?»
Вэчыёгъат
Тылетумгыт
Кимэвкы,
Авъеткынка
Ипэръэнут
Нэрэтын.
Ңынваңэйңын
Нырантоңқэн
Лымынқо.
- Мэмуңэлгъэк.
Ынан пэтле
Тритгъэ.
Авъеткынка
Қиңъэюльын
Тумгымкын.
Малетъопэл
Қынваңэно
Нъынтогъан
Кульувичын,
А’рэткольын
Тылянвык.
Тыпъоңытак,
Мыкэмульын
Чымчеқэй.
Мэсқээқын
Тылейвыгъэк
Гапъоңа,
Ңынваңэльэн
Эмқулиқул
Валёмма.
Ынқъом рыпэт
Қантатыңой
Вилючыкун –
Таңымыльо
Плыткугъэт
Вэтгавкы.
Қынур а’тав
Ымъайңава
Тынтынэт –
Коргавръогъат
Таңкырвэгты
Ымыльо.
«Вэлынкықун
Ңэвысқэтин
Қулиқул!»
Колё эмнуң
Қэргыръогъэ –
Ээргаквъэ!
Кувчемгъольыт
Эмнуңкинэт
Ңавылтэ!